Nuus

China se opwekking van hernubare energie sal teen 2022 tot 2,7 biljoen kilowattuur styg

China is lank reeds bekend as 'n groot verbruiker van fossielbrandstowwe, maar die land het die afgelope paar jaar aansienlike vordering gemaak om sy gebruik van hernubare energie te verhoog. In 2020 was China die wêreld se grootste produsent van wind- en sonkrag, en dit is nou op pad om teen 2022 'n indrukwekkende 2,7 biljoen kilowatt-ure elektrisiteit uit hernubare bronne op te wek.

Hierdie ambisieuse teiken is gestel deur die Nasionale Energie-administrasie (NEA) van China, wat daaraan gewerk het om die aandeel van hernubare energie in die land se algehele energiemengsel te vergroot. Volgens die NEA sal die aandeel van nie-fossielbrandstowwe in China se primêre energieverbruik na verwagting 15% teen 2020 en 20% teen 2030 bereik.

Om hierdie doel te bereik, het die Chinese regering 'n aantal maatreëls geïmplementeer om belegging in hernubare energie aan te moedig. Dit sluit in subsidies vir wind- en sonkragprojekte, belastingaansporings vir hernubare energiemaatskappye, en 'n vereiste dat nutsdienste 'n sekere persentasie van hul krag van hernubare bronne aankoop.

Een van die belangrikste drywers van China se hernubare energie-oplewing was die vinnige groei van sy sonkragbedryf. China is nou die wêreld se grootste vervaardiger van sonpanele, en dit is die tuiste van van die grootste sonkragaanlegte ter wêreld. Daarbenewens het die land baie in windkrag belê, met windplase wat nou die landskap in baie dele van China sprei.

Nog 'n faktor wat tot China se sukses in hernubare energie bygedra het, is sy sterk binnelandse voorsieningsketting. Chinese maatskappye is betrokke by elke stadium van die hernubare energie-waardeketting, van die vervaardiging van sonpanele en windturbines tot die installering en bedryf van hernubare energieprojekte. Dit het gehelp om koste laag te hou en het hernubare energie meer toeganklik vir verbruikers gemaak.

Die implikasies van China se hernubare energie-oplewing is beduidend vir die globale energiemark. Namate China aanhou skuif na hernubare energie, sal dit waarskynlik sy afhanklikheid van fossielbrandstowwe verminder, wat 'n groot impak op globale olie- en gasmarkte kan hê. Daarbenewens kan China se leierskap in hernubare energie ander lande aanspoor om hul eie beleggings in skoon energie te verhoog.

Daar is egter ook uitdagings wat oorkom moet word as China sy ambisieuse teikens vir hernubare energieopwekking wil haal. Een van die hoofuitdagings is die wisselvalligheid van wind- en sonkrag, wat dit moeilik kan maak om hierdie bronne in die netwerk te integreer. Om hierdie probleem aan te spreek, belê China in energiebergingstegnologieë soos batterye en gepompte hidroberging.

Ten slotte, China is goed op pad om 'n wêreldleier in die opwekking van hernubare energie te word. Met ambisieuse teikens wat deur die NEA gestel is en 'n sterk binnelandse voorsieningsketting, is China gereed om sy vinnige groei in hierdie sektor voort te sit. Die implikasies van hierdie groei vir die globale energiemark is beduidend, en dit sal interessant wees om te sien hoe ander lande reageer op China se leierskap op hierdie gebied.