Hvað erIiðnaðar ogCauglýsingEnergyStorage ogCummonBnytsemiModels

I. Orkugeymsla fyrir iðnaðar og verslun

„Orkugeymsla í iðnaði og atvinnuskyni“ vísar til orkugeymslukerfa sem notuð eru í iðnaðar- eða atvinnuhúsnæði.

Frá sjónarhóli endanlegra notenda er hægt að flokka orkugeymslu í orkugeymsla, nethlið og notendahlið. Orkugeymsla á rafmagnshlið og nethlið er einnig þekkt sem orkugeymsla fyrir metra eða lausageymslu, en orkugeymsla á notendahlið er nefnd orkugeymsla eftir metra. Orkugeymslu á notendahlið má skipta frekar í orkugeymslu í iðnaði og atvinnuskyni og orkugeymslu til heimilisnota. Í meginatriðum fellur orkugeymsla í iðnaði og atvinnuskyni undir orkugeymslu notenda, sem veitir iðnaðar- eða atvinnuaðstöðu. Orkugeymsla í iðnaði og atvinnuskyni er notuð í ýmsum aðstæðum, þar á meðal iðnaðargörðum, verslunarmiðstöðvum, gagnaverum, samskiptastöðvum, stjórnsýslubyggingum, sjúkrahúsum, skólum og íbúðarhúsnæði.

Frá tæknilegu sjónarhorni er hægt að flokka arkitektúr iðnaðar- og verslunarorkugeymslukerfa í tvær gerðir: DC-tengd kerfi og AC-tengd kerfi. Jafnstraumstengikerfi nota venjulega samþætt ljósgeymslukerfi, sem samanstendur af ýmsum íhlutum eins og raforkuframleiðslukerfum (sem samanstanda aðallega af ljósvakaeiningum og stjórnendum), orkugeymslukerfi fyrir raforku (aðallega þar með talið rafhlöðupakka, tvíátta breytir ("PCS"), rafhlöðu stjórnunarkerfi („BMS“), að ná samþættingu á raforkuframleiðslu og -geymsla, orkustjórnunarkerfi („EMS-kerfi“) o.s.frv.

Grundvallarrekstrarreglan felur í sér beina hleðslu á rafhlöðupökkum með DC-afli sem myndast af ljósvökvaeiningum í gegnum ljósstýringar. Að auki er hægt að breyta straumafli frá neti í DC afl í gegnum PCS til að hlaða rafhlöðupakkann. Þegar eftirspurn er eftir rafmagni frá hleðslunni losar rafgeymirinn straum, þar sem orkusöfnunarstaðurinn er í rafhlöðuendanum. Aftur á móti samanstanda AC-tengikerfi af nokkrum íhlutum, þar á meðal raforkuframleiðslukerfi (sem samanstanda aðallega af ljósvakaeiningum og nettengdum inverterum), orkugeymsluorkuframleiðslukerfi (aðallega þar með talið rafhlöðupakka, PCS, BMS, osfrv.), EMS kerfi o.s.frv.

Grundvallarrekstrarreglan felur í sér að umbreyta DC afli sem myndast af ljósvökvaeiningum í straumafl í gegnum nettengda invertera, sem hægt er að veita beint á netið eða rafmagnsálag. Að öðrum kosti er hægt að breyta því í DC afl í gegnum PCS og hlaða það í rafhlöðupakkann. Á þessu stigi er orkusöfnunarstaðurinn í AC-endanum. DC tengikerfi eru þekkt fyrir hagkvæmni og sveigjanleika, hentug fyrir aðstæður þar sem notendur neyta minna rafmagns á daginn og meira á nóttunni. Á hinn bóginn einkennast riðstraumstengikerfi af hærri kostnaði og sveigjanleika, tilvalið fyrir forrit þar sem raforkuframleiðslukerfi eru þegar til staðar eða þar sem notendur neyta meira rafmagns á daginn og minna á nóttunni.

Almennt séð getur arkitektúr iðnaðar- og viðskiptaorkugeymslukerfa starfað sjálfstætt frá aðalrafnetinu og myndað örnet fyrir raforkuframleiðslu og rafhlöðugeymslu.

II. Peak Valley Arbitrage

Peak valley arbitrage er almennt notað tekjumódel fyrir orkugeymslu í iðnaði og atvinnuskyni, sem felur í sér hleðslu frá netinu á lágu raforkuverði og losun á háu raforkuverði.

Tökum Kína sem dæmi, iðnaðar- og verslunargeirar þess innleiða venjulega raforkuverðlagningarstefnu og hámarksverðlagsstefnu fyrir raforku. Sem dæmi má nefna að á Shanghai svæðinu gaf þróunar- og umbótanefnd Shanghai út tilkynningu til að auka enn frekar verðlagskerfi raforku í borginni (Shanghai Development and Reform Commission [2022] nr. 50). Samkvæmt tilkynningu:

Í almennum iðnaðar- og atvinnuskyni, sem og annarri tvíþættri og stórri tvíþættri raforkunotkun í iðnaði, er álagstími frá 19:00 til 21:00 á veturna (janúar og desember) og frá 12:00 til 14: 00 á sumrin (júlí og ágúst).

Á álagstímum sumars (júlí, ágúst, september) og vetrar (janúar, desember) hækkar raforkuverð um 80% miðað við fast verð. Aftur á móti mun raforkuverð lækka um 60% á lágum tímum miðað við flatt verð. Auk þess hækkar raforkuverð um 25% á álagstímum miðað við hámarksverð.

Aðra mánuði á álagstímum hækkar raforkuverð um 60% miðað við flatt verð en á lágtímum lækkar verð um 50% miðað við flatt verð.

Fyrir almenna raforkunotkun í iðnaði, verslun og annarri einskerfis raforkunotkun eru aðeins álags- og daltímar aðgreindir án frekari skiptingar álagstíma. Á álagstímum sumars (júlí, ágúst, september) og vetrar (janúar, desember) hækkar raforkuverð um 20% miðað við fast verð, en á lágum tímum lækkar verð um 45% miðað við fast verð. Aðra mánuði á álagstímum hækkar raforkuverð um 17% miðað við fast verð en á lágum tímum lækkar verð um 45% miðað við fast verð.

Orkugeymslukerfi í iðnaði og atvinnuskyni nýta þessa verðlagsuppbyggingu með því að kaupa ódýrt rafmagn á annatíma og afhenda það hleðslunni á álags- eða háverðsrafmagnstímabilum. Þessi framkvæmd hjálpar til við að draga úr raforkukostnaði fyrirtækja.

III. Orkutímabreyting

„Orkutímabreyting“ felur í sér að stilla tímasetningu raforkunotkunar í gegnum orkugeymslu til að jafna út hámarksþörf og fylla út tímabil með litla eftirspurn. Þegar raforkuframleiðslubúnaður er notaður eins og ljósafrumur getur misræmi milli framleiðsluferilsins og álagsnotkunarferilsins leitt til aðstæðna þar sem notendur annað hvort selja umframrafmagn til netsins á lægra verði eða kaupa rafmagn af netinu á hærra verði.

Til að bregðast við þessu geta notendur hlaðið rafhlöðuna á tímum lítillar raforkunotkunar og losað geymt rafmagn á hámarksnotkunartímabilum. Þessi stefna miðar að því að hámarka efnahagslegan ávinning og draga úr kolefnislosun fyrirtækja. Að auki er sparnaður umframvindu- og sólarorku frá endurnýjanlegum orkugjöfum til síðari notkunar á álagstímum eftirspurnar einnig talin vera orkutímavakt.

Orkutímaskipti eru ekki með strangar kröfur varðandi hleðslu- og afhleðsluáætlanir og aflbreytur þessara ferla eru tiltölulega sveigjanlegar, sem gerir það að fjölhæfri lausn með mikilli notkunartíðni.

IV.Algeng viðskiptamódel fyrir orkugeymslu í iðnaði og atvinnuskyni

1.EfniItók þátt

Eins og fyrr segir liggur kjarninn í orkugeymslu í iðnaði og í atvinnuskyni í því að nýta orkugeymsluaðstöðu og -þjónustu og fá orkugeymsluávinning með hámarks arbitrage og öðrum aðferðum. Og í kringum þessa keðju eru helstu þátttakendur tækjaveita, orkuþjónustuveitandi, fjármögnunarleiguaðila og notandi:

2.AlgengtBnytsemiModels

Sem stendur eru til fjögur algeng viðskiptalíkön fyrir orkugeymslu í iðnaði og atvinnuskyni, nefnilega „sjálfsfjárfesting notenda“ líkanið, „hreina útleigu“ líkanið, „samnings orkustjórnun“ líkanið og „samnings orkustjórnun+fjármögnunarleiga“ fyrirmynd. Við höfum dregið þetta saman á eftirfarandi hátt:

(1)Use Ifjárfesting

Samkvæmt sjálfsfjárfestingarlíkaninu kaupir notandinn og setur upp orkugeymslukerfi á eigin spýtur til að njóta orkugeymsluávinnings, aðallega í gegnum peak valley arbitrage. Í þessum ham, þó að notandinn geti beint dregið úr hámarks rakstur og fyllingu dalsins, og dregið úr rafmagnskostnaði, þarf hann samt að bera upphafsfjárfestingarkostnað og daglegan rekstrar- og viðhaldskostnað. Skýringarmynd viðskiptamódelsins er sem hér segir:

(2) HreintLslökun

Í hreinum leiguham þarf notandinn ekki að kaupa orkugeymsluaðstöðu á eigin spýtur. Þeir þurfa aðeins að leigja orkugeymsluaðstöðu hjá tækjaveitunni og greiða samsvarandi gjöld. Búnaðarveitan veitir notanda byggingar-, reksturs- og viðhaldsþjónustu og þær orkugeymslutekjur sem af því myndast njóta notandans. Skýringarmynd viðskiptamódelsins er sem hér segir:

(3) Samningur um orkustjórnun

Samkvæmt samningi um orkustjórnunarlíkan fjárfestir orkuveitandinn í kaupum á orkugeymsluaðstöðu og veitir þeim notendum í formi orkuþjónustu. Orkuveitandi og notandi deila ávinningi af orkugeymslu á umsaminn hátt (þar á meðal hagnaðarhlutdeild, raforkuverðsafslátt o.fl.), það er að nota orkubirgðastöðvarkerfi til að geyma raforku á dal- eða venjulegu raforkuverði tímabil, og afla síðan afl til hleðslu notandans á hámarksverðstímabilum raforku. Notandinn og orkuveitandinn deila síðan ávinningi orkugeymslunnar í umsömdu hlutfalli. Í samanburði við sjálfsfjárfestingarlíkan notenda kynnir þetta líkan orkuþjónustuveitendur sem veita samsvarandi orkugeymsluþjónustu. Orkuþjónustuaðilar gegna hlutverki fjárfesta í samningsorkustjórnunarlíkaninu, sem dregur að einhverju leyti úr fjárfestingarþrýstingi á notendur. Skýringarmynd viðskiptamódelsins er sem hér segir:

(4) Samningur um orkustjórnun+fjármögnunarleiga

„Orkustjórnunarsamningur+fjármögnunarleiga“ líkanið vísar til innleiðingar fjármögnunarleiguaðila sem leigusala orkubirgðavirkja og/eða orkuþjónustu samkvæmt samningsorkustjórnunarlíkani. Í samanburði við orkustjórnunarlíkanið á samningi dregur innleiðing fjármögnunarleiguaðila til kaupa á orkugeymslum verulega úr fjárhagslegu álagi á orkuþjónustuveitendur og gerir þeim þannig kleift að einbeita sér betur að samningsbundinni orkustjórnunarþjónustu.

„Contract Energy Management+Financial Leasing“ líkanið er tiltölulega flókið og hefur mörg undirlíkön. Sem dæmi má nefna að eitt algengt undirlíkan er að orkuveitandi fær fyrst orkugeymsluaðstöðu frá tækjaveitanda og síðan velur og kaupir fjármögnunaraðili orkugeymslur samkvæmt samkomulagi við notanda og leigir orkugeymslur til notandann.

Á leigutímanum er eignarhald á orkubirgðum í eigu fjármögnunarleiguaðila og hefur notandi rétt til afnota af þeim. Eftir að leigutími lýkur getur notandi fengið eignarhald á orkugeymslum. Orkuveitandi veitir notendum aðallega byggingu, rekstur og viðhald orkugeymsluhúsa og getur fengið samsvarandi endurgjald hjá fjármögnunarleiguaðila fyrir sölu og rekstur tækjabúnaðar. Skýringarmynd viðskiptamódelsins er sem hér segir:

Ólíkt fyrra frælíkaninu, í hinu frælíkaninu, fjárfestir fjármögnunarleiguaðili beint í orkuþjónustuveitanda, frekar en notanda. Nánar tiltekið velur og kaupir fjármögnunarleiga orkubirgðastöðvar af tækjaveitanda samkvæmt samningi sínum við orkuþjónustuveitanda og leigir orkuveitanda orkugeymsluaðstöðuna.

Orkuveitandi getur notað slíkar orkubirgðastöðvar til að veita notendum orkuþjónustu, deilt ávinningi af orkugeymslu með notendum í umsömdu hlutfalli og síðan endurgreiða fjármögnunarleiguaðila hluta af ávinningi. Eftir að leigutími rennur út fær orkuveitandi eignarhald á orkugeymslunni. Skýringarmynd viðskiptamódelsins er sem hér segir:

V. Algengar viðskiptasamningar

Í umræddu líkani eru helstu viðskiptareglur og tengdir þættir lýst sem hér segir:

1.Samstarfssamningur:

Aðilar geta gert samstarfsrammasamning til að setja ramma um samstarf. Til dæmis, í orkustjórnunarlíkaninu, getur orkuveitandinn skrifað undir slíkan samning við tækjaveituna, þar sem fram kemur ábyrgð eins og smíði og rekstur orkugeymslukerfisins.

2.Orkustjórnunarsamningur fyrir orkugeymslukerfi:

Þessi samningur á venjulega við um orkustjórnunarlíkanið sem er samningsbundið og „orkustjórnunarsamningur + fjármögnunarleiga“ líkanið. Það felur í sér að orkuþjónustuveitandinn veitir notandanum orkustjórnunarþjónustu, með samsvarandi ávinningi til notandans. Ábyrgð felur í sér greiðslur frá notanda og verkefnaþróunarsamvinnu en orkuveitandi sér um hönnun, smíði og rekstur.

3.Sölusamningur um búnað:

Fyrir utan hið hreina leigulíkan eiga búnaðarsölusamningar við í öllum orkugeymslumódelum í atvinnuskyni. Sem dæmi má nefna að í sjálfsfjárfestingarlíkani notenda eru gerðir samningar við tækjabirgja um kaup og uppsetningu á orkugeymslum. Gæðatrygging, samræmi við staðla og þjónusta eftir sölu eru mikilvæg atriði.

4.Tækniþjónustusamningur:

Þessi samningur er venjulega undirritaður við búnaðarveituna til að veita tækniþjónustu eins og kerfishönnun, uppsetningu, rekstur og viðhald. Skýrar þjónustukröfur og samræmi við staðla eru mikilvægir þættir sem taka þarf á í tækniþjónustusamningum.

5.Leigusamningur um búnað:

Í tilfellum þar sem tækjaveitendur halda eignarhaldi á orkugeymslum eru undirritaðir samningar um leigu á búnaði milli notenda og veitenda. Í þessum samningum er gerð grein fyrir skyldum notenda til að viðhalda og tryggja eðlilegan rekstur mannvirkjanna.

6.Fjármögnunarleigusamningur:

Í „Contract Energy Management + Financial Leasing“ líkaninu er almennt gerður samningur um fjármögnunarleigu milli notenda eða orkuþjónustuaðila og fjárleiguaðila. Samningur þessi fjallar um kaup og útvegun á orkubirgðastöðvum, eignarrétt á og eftir leigutíma og sjónarmið um val á hentugu orkugeymsluhúsnæði fyrir heimilisnotendur eða orkuþjónustuaðila.

VI. Sérstakar varúðarráðstafanir fyrir orkuþjónustuaðila

Orkuþjónustuveitendur gegna mikilvægu hlutverki í þeirri keðju að ná orkugeymslu í iðnaði og í atvinnuskyni og fá orkugeymsluávinning. Fyrir orkuþjónustuveitendur eru ýmis atriði sem þarfnast sérstakrar athygli við orkugeymslu í iðnaði og atvinnuskyni, svo sem undirbúningur verkefna, fjármögnun verkefna, aðstöðukaup og uppsetning. Við skráum þessi mál í stuttu máli sem hér segir: