De EU verlegt de focus naar Amerikaans LNG nu de Russische gasaankopen afnemen

De afgelopen jaren heeft de Europese Unie gewerkt aan het diversifiëren van haar energiebronnen en het verminderen van haar afhankelijkheid van Russisch gas. Deze strategiewijziging wordt veroorzaakt door een aantal factoren, waaronder zorgen over geopolitieke spanningen en de wens om de CO2-uitstoot terug te dringen. Als onderdeel van deze inspanningen wendt de EU zich steeds meer tot de Verenigde Staten voor vloeibaar aardgas (LNG).

Het gebruik van LNG is de afgelopen jaren snel gegroeid, omdat de technologische vooruitgang het gemakkelijker en kosteneffectiever heeft gemaakt om gas over lange afstanden te transporteren. LNG is aardgas dat is afgekoeld tot een vloeibare toestand, waardoor het volume met een factor 600 is verkleind. Dit maakt het veel gemakkelijker te transporteren en op te slaan, omdat het in grote tankers kan worden vervoerd en in relatief kleine tanks kan worden opgeslagen.

Een van de belangrijkste voordelen van LNG is dat het op een grote verscheidenheid aan locaties kan worden gewonnen. In tegenstelling tot traditioneel gas via pijpleidingen, dat geografisch beperkt is, kan LNG overal worden geproduceerd en naar elke locatie met een haven worden verscheept. Dit maakt het een aantrekkelijke optie voor landen die hun energievoorziening willen diversifiëren.

Voor de Europese Unie heeft de verschuiving naar Amerikaans LNG aanzienlijke gevolgen. Historisch gezien is Rusland de grootste leverancier van aardgas aan de EU, goed voor ongeveer 40% van alle import. De zorgen over de politieke en economische invloed van Rusland hebben er echter toe geleid dat veel EU-landen op zoek zijn gegaan naar alternatieve gasbronnen.

De Verenigde Staten zijn uitgegroeid tot een belangrijke speler op deze markt, dankzij hun overvloedige aardgasvoorraden en hun groeiende LNG-exportcapaciteit. In 2020 waren de VS de derde grootste leverancier van LNG aan de EU, na Qatar en Rusland. Er wordt echter verwacht dat dit de komende jaren zal veranderen, omdat de Amerikaanse export blijft groeien.

Een van de belangrijkste aanjagers van deze groei is de voltooiing van nieuwe LNG-exportfaciliteiten in de VS. De afgelopen jaren zijn verschillende nieuwe faciliteiten in gebruik genomen, waaronder de Sabine Pass-terminal in Louisiana en de Cove Point-terminal in Maryland. Deze faciliteiten hebben de Amerikaanse exportcapaciteit aanzienlijk vergroot, waardoor het voor Amerikaanse bedrijven gemakkelijker wordt om LNG aan overzeese markten te verkopen. 

Een andere factor die de verschuiving naar Amerikaans LNG aanstuurt, is het toenemende concurrentievermogen van de Amerikaanse gasprijzen. Dankzij de vooruitgang in de boortechnologie is de aardgasproductie in de VS de afgelopen jaren enorm gestegen, waardoor de prijzen zijn gedaald en Amerikaans gas aantrekkelijker is geworden voor buitenlandse kopers. Als gevolg hiervan wenden veel EU-landen zich nu tot Amerikaans LNG als een manier om hun afhankelijkheid van Russisch gas te verminderen en tegelijkertijd een betrouwbare levering van betaalbare energie veilig te stellen.

Over het geheel genomen vertegenwoordigt de verschuiving naar Amerikaans LNG een aanzienlijke verandering op de mondiale energiemarkt. Naarmate meer landen LNG gaan gebruiken als een manier om hun energiebronnen te diversifiëren, zal de vraag naar deze brandstof waarschijnlijk blijven groeien. Dit heeft belangrijke gevolgen voor zowel producenten als consumenten van aardgas, maar ook voor de bredere wereldeconomie.

Concluderend: hoewel de afhankelijkheid van de Europese Unie van Russisch gas weliswaar afneemt, blijft de behoefte aan betrouwbare en betaalbare energie even groot als altijd. Door zich te richten op Amerikaans LNG zet de EU een belangrijke stap in de richting van diversificatie van haar energievoorziening en waarborgt zij dat zij de komende jaren toegang heeft tot een betrouwbare brandstofbron.