Wat isIndustrieel enConstuimigEnergieStorage enCslordigBbruikbaarheidMrit

I. Industriële en commerciële energieopslag

"Industriële en commerciële energieopslag" verwijst naar energieopslagsystemen die worden gebruikt in industriële of commerciële faciliteiten.

Vanuit het perspectief van eindgebruikers kan energieopslag worden gecategoriseerd in energieopslag aan de macht, rasters en gebruikerszijde. Energieopslag aan de krachtzijde en de opslag aan de rooster worden ook wel pre-meter energieopslag of bulkopslag genoemd, terwijl user-side energieopslag wordt aangeduid als energieopslag na het meter. Gebruikerszijde energieopslag kan verder worden onderverdeeld in industriële en commerciële energieopslag en energieopslag van huishoudens. In essentie valt industriële en commerciële energieopslag onder gebruikersopslag van de gebruikerszijde, catering voor industriële of commerciële voorzieningen. Industriële en commerciële energieopslag vindt toepassingen in verschillende omgevingen, waaronder industriële parken, commerciële centra, datacenters, communicatie -basisstations, administratieve gebouwen, ziekenhuizen, scholen en woongebouwen.

Vanuit technisch perspectief kan de architectuur van industriële en commerciële energieopslagsystemen in twee soorten worden ingedeeld: DC-gekoppelde systemen en AC-gekoppelde systemen. DC-koppelingssystemen maken meestal gebruik van geïntegreerde fotovoltaïsche opslagsystemen, bestaande uit verschillende componenten zoals fotovoltaïsche stroomopwekkingssystemen (voornamelijk bestaande uit fotovoltaïsche modules en controllers), energieopslag stroomopwekkingssystemen (voornamelijk inclusief batterijpakketten, bidirectionele converters ("pc's"), batterijen, batterijen ", batterijen", batterij Management Systems ("BMS"), het bereiken van de integratie van fotovoltaïsche stroomopwekking en -opslag), energiebeheersystemen ("EMS systemen ”), etc.

Het fundamentele operationele principe omvat het directe opladen van batterijpakketten met DC -stroom gegenereerd door fotovoltaïsche modules via fotovoltaïsche controllers. Bovendien kan AC -vermogen van het raster via PCS in DC -stroom worden omgezet om het batterijpakket op te laden. Wanneer er een vraag is naar elektriciteit van de belasting, geeft de batterij stroom af, waarbij het energieverzamelingspunt aan het batterij -uiteinde is. Aan de andere kant omvatten AC-koppelsystemen verschillende componenten, waaronder fotovoltaïsche stroomopwekkingssystemen (voornamelijk bestaande uit fotovoltaïsche modules en raster-verbonden omvormers), energieopslagvergunningssystemen (voornamelijk inclusief batterijen, pc's, BMS, enz.), EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS, EMS systeem, etc.

Het operationele basisprincipe omvat het omzetten van DC-vermogen die wordt gegenereerd door fotovoltaïsche modules in AC-vermogen door rooster-verbonden omvormers, die direct aan het raster of elektrische belastingen kunnen worden geleverd. Als alternatief kan het worden omgezet in DC -stroom via pc's en opgeladen naar het batterij. In dit stadium bevindt het energieverzamelingspunt zich aan het AC -uiteinde. DC-koppelingssystemen staan ​​bekend om hun kosteneffectiviteit en flexibiliteit, geschikt voor scenario's waarbij gebruikers overdag minder elektriciteit consumeren en meer 's nachts meer. Aan de andere kant worden AC -koppelingssystemen gekenmerkt door hogere kosten en flexibiliteit, ideaal voor toepassingen waar fotovoltaïsche stroomopwekkingssystemen al aanwezig zijn of waar gebruikers overdag en 's nachts meer elektriciteit consumeren.

Over het algemeen kan de architectuur van industriële en commerciële energieopslagsystemen onafhankelijk van het hoofdraster werken en een microgrid vormen voor fotovoltaïsche stroomopwekking en batterijopslag.

II. Piek Valley Arbitrage

Arbitrage van Peak Valley is een veelgebruikt omzetmodel voor industriële en commerciële energieopslag, waarbij het rooster wordt opgeladen tegen lage elektriciteitsprijzen en ontladen tegen hoge elektriciteitsprijzen.

Als ik China als voorbeeld neemt, implementeren de industriële en commerciële sectoren doorgaans tijdstip van gebruikstijd voor elektriciteitsprijzen en piekbeleid voor elektriciteitsprijzen. Bijvoorbeeld, in de regio Shanghai heeft de Shanghai Development and Reform Commission een kennisgeving uitgegeven om het tijdstip-van-gebruiksprijzenmechanisme in de stad verder te verbeteren (Shanghai Development and Reform Commission [2022] nr. 50). Volgens de kennisgeving:

Voor algemene industriële en commerciële doeleinden, evenals andere tweedelige en grote industriële tweedelige elektriciteitsverbruik, is de piekperiode van 19:00 tot 21:00 in de winter (januari en december) en van 12:00 tot 14: 00 in de zomer (juli en augustus).

Tijdens piekperioden in de zomer (juli, augustus, september) en winter (januari, december) zullen de elektriciteitsprijzen met 80% stijgen op basis van de vaste prijs. Omgekeerd zullen de elektriciteitsprijzen tijdens lage perioden met 60% dalen op basis van de vaste prijs. Bovendien zullen de elektriciteitsprijzen tijdens piekperioden met 25% stijgen op basis van de piekprijs.

In andere maanden tijdens piekperioden zullen de elektriciteitsprijzen met 60% stijgen op basis van de vaste prijs, terwijl tijdens lage perioden de prijzen met 50% zullen dalen op basis van de vaste prijs.

Voor algemene industriële, commerciële en andere elektriciteitsverbruik met één systeem worden alleen piek- en vallei-uren onderscheiden zonder verdere verdeling van piekuren. Tijdens piekperioden in de zomer (juli, augustus, september) en winter (januari, december) zullen de elektriciteitsprijzen met 20% stijgen op basis van de vaste prijs, terwijl de prijzen gedurende lage perioden met 45% zullen dalen op basis van de vaste prijs. In andere maanden tijdens piekuren zullen de elektriciteitsprijzen met 17% stijgen op basis van de vaste prijs, terwijl de prijzen gedurende lage perioden met 45% zullen dalen op basis van de vaste prijs.

Industriële en commerciële energieopslagsystemen maken gebruik van deze prijsstructuur door laag geprijsde elektriciteit te kopen tijdens daluren en deze te leveren aan de belasting tijdens piek- of dure elektriciteitsperioden. Deze praktijk helpt de elektriciteitskosten te verminderen.

III. Energietijdverschuiving

"Energietijdverschuiving" omvat het aanpassen van de timing van elektriciteitsverbruik door energieopslag om piekeisen glad te strijken en perioden met lage vraag in te vullen. Bij het gebruik van apparatuur voor stroomopwekking zoals fotovoltaïsche cellen, kan de mismatch tussen de generatiecurve en de laadverbruikcurve leiden tot situaties waarin gebruikers overtollige elektriciteit aan het rooster verkopen tegen lagere prijzen of elektriciteit kopen uit het rooster tegen hogere prijzen.

Om dit aan te pakken, kunnen gebruikers de batterij opladen in tijden van laag elektriciteitsverbruik en ontladen opgeslagen elektriciteit tijdens piekverbruikperioden. Deze strategie is bedoeld om de economische voordelen te maximaliseren en de CO2 -uitstoot van bedrijven te verminderen. Bovendien wordt het besparen van overtollige wind- en zonne -energie uit hernieuwbare bronnen voor later gebruik tijdens piekvraagperioden ook beschouwd als een energietijdverschuivingspraktijk.

Energietijdverschuiving heeft geen strikte vereisten met betrekking tot laad- en ontlaadschema's, en de stroomparameters voor deze processen zijn relatief flexibel, waardoor het een veelzijdige oplossing is met een hoge frequentie van toepassing.

IV.Veel voorkomende bedrijfsmodellen voor industriële en commerciële energieopslag

1.OnderwerpInavolig

Zoals eerder vermeld, ligt de kern van industriële en commerciële energieopslag in het gebruik van energieopslagfaciliteiten en -services, en het verkrijgen van energieopslagvoordelen via Peak Valley Arbitrage en andere methoden. En rond deze keten omvatten de belangrijkste deelnemers apparatuuraanbieder, energiedienstverlener, financiering van leasingpartij en gebruiker:

2.GewoonBbruikbaarheidMrit

Momenteel zijn er vier gemeenschappelijke bedrijfsmodellen voor industriële en commerciële energieopslag, namelijk het model 'gebruikers zelfinvestering', het model 'pure leasing', het model 'Contract Energy Management' en het 'Contract Energy Management+Financiering Leasing ” model. We hebben dit als volgt samengevat:

(1)Use Inevestiging

Volgens het model van de gebruiker zelfinvesteringsmodel koopt en installeert en installeert de energieopslagsystemen op zichzelf om te genieten van energieopslagvoordelen, voornamelijk via piekvallei -arbitrage. In deze modus, hoewel de gebruiker piekscheer- en vallei -vulling direct kan verlagen en de elektriciteitskosten kan verlagen, moeten hij nog steeds de initiële investeringskosten en dagelijkse werking- en onderhoudskosten dragen. Het bedrijfsmodeldiagram is als volgt:

(2) puurLversoepeling

In de pure leasemodus hoeft de gebruiker geen energieopslagfaciliteiten alleen te kopen. Ze hoeven alleen energieopslagfaciliteiten te huren van de uitrustingsaanbieder en overeenkomstige kosten te betalen. De apparatuuraanbieder biedt de bouw-, bedienings- en onderhoudsdiensten aan de gebruiker en de inkomsten van energieopslag die hieruit wordt gegenereerd, is genoten door de gebruiker. Het bedrijfsmodeldiagram is als volgt:

(3) Contract energiebeheer

Volgens het Contract Energy Management Model investeert de energiebesparende provider in de aankoop van energieopslagfaciliteiten en verstrekt deze aan gebruikers in de vorm van energieservices. De energieleververlener en de gebruiker delen de voordelen van energieopslag op een afgesproken manier (inclusief winstdeling, kortingen van elektriciteitsprijs, enz.), Dat wil zeggen het gebruik van het energiestation -systeem voor energieopslag om elektrische energie op te slaan tijdens de vallei of normale elektriciteitsprijs Perioden, en levert vervolgens stroom aan de belasting van de gebruiker tijdens piekperioden van de elektriciteitsprijs. De gebruiker en de energiebehuisprovider delen vervolgens de voordelen voor energieopslag in het overeengekomen aandeel. In vergelijking met het model voor zelfinvesteringen van gebruikers introduceert dit model energieverbieders die overeenkomstige energieopslagdiensten aanbieden. Providers van energiediensten spelen de rol van beleggers in het Contract Energy Management -model, dat tot op zekere hoogte de beleggingsdruk op gebruikers vermindert. Het bedrijfsmodeldiagram is als volgt:

(4) Contract Energy Management+Financiering leasing

Het model "Contract Energy Management+Financial Leasing" verwijst naar de introductie van een financiële leasepartij als de verhuurder van energieopslagfaciliteiten en/of energiediensten onder het Contract Energy Management Model. In vergelijking met het Contract Energy Management -model vermindert de introductie van financiering van leasingpartijen om energieopslagfaciliteiten te kopen de financiële druk op providers voor energiediensten aanzienlijk, waardoor ze zich beter kunnen concentreren op contract energiebeheerservices.

Het model "Contract Energy Management+Financial Leasing" is relatief complex en heeft meerdere submodellen. Een gemeenschappelijk submodel is bijvoorbeeld dat de energiebehavider voor de opslag van energie eerst van de apparatuuraanbieder verkrijgt, en vervolgens de financiële leasingpartij energieopslagfaciliteiten kiest en koopt volgens hun overeenkomst met de gebruiker, en verhuurt de energieopslagfaciliteiten aan de gebruiker.

Tijdens de leaseperiode behoort het eigendom van de energieopslagfaciliteiten tot de financieringsleasepartij en heeft de gebruiker het recht om ze te gebruiken. Na het verstrijken van de leasetermijn kan de gebruiker de eigendom van de energieopslagfaciliteiten verkrijgen. De energieleververlener biedt voornamelijk de bouw-, werkings- en onderhoudsdiensten voor energieopslag faciliteiten aan de gebruikers en kan de overeenkomstige overweging van de financieringsleasepartij krijgen voor verkoop en werking van apparatuur. Het bedrijfsmodeldiagram is als volgt:

In tegenstelling tot het vorige zaadmodel, in het andere zaadmodel, investeert de Financial Leasing Party rechtstreeks in de energieleververlener in plaats van de gebruiker. In het bijzonder selecteert en koopt de financiering van de leasingpartij energieopslagfaciliteiten van de uitrustingsprovider volgens haar overeenkomst met de provider voor energieservices, en verhuurt de energieopslagfaciliteiten aan de energieleververlener.

De energieleververlener kan dergelijke energieopslagfaciliteiten gebruiken om energiediensten aan de gebruikers te leveren, de voordelen voor energieopslag te delen met de gebruikers in het overeengekomen aandeel en vervolgens de financieringsleasepartij terugbetalen met een deel van de voordelen. Nadat de lease -termijn is verstreken, verkrijgt de energieleververlener het eigendom van de energieopslagfaciliteit. Het bedrijfsmodeldiagram is als volgt:

V. Veel voorkomende zakelijke overeenkomsten

In het besproken model worden de primaire bedrijfsprotocollen en gerelateerde aspecten als volgt beschreven:

1.Samenwerkingskaderovereenkomst:

Entiteiten kunnen een samenwerkingskaderovereenkomst aangaan om een ​​kader voor samenwerking op te zetten. In het Contract Energy Management Model kan de energiebehuizer bijvoorbeeld een dergelijke overeenkomst ondertekenen met de apparatuuraanbieder, waarbij verantwoordelijkheden zoals de constructie en werking van het energieopslagsysteem worden beschreven.

2.Energiebeheerovereenkomst voor energieopslagsystemen:

Deze overeenkomst is meestal van toepassing op het Model voor contract energiebeheer en het model "Contract Energy Management + Financiering Leasing" -model. Het omvat het aanbieden van energiebeheerservices door de energieleververlener aan de gebruiker, met overeenkomstige voordelen die aan de gebruiker worden opgebouwd. Verantwoordelijkheden omvatten betalingen van de samenwerking tussen gebruiker en projectontwikkeling, terwijl de Energy Service Provider het ontwerp, de constructie en de werking behandelt.

3.Verkoopovereenkomst van apparatuur:

Behalve het pure leasemodel, zijn verkoopovereenkomsten voor apparatuur relevant in alle commerciële energieopslagmodellen. In het model van de gebruiker zelfinvestering worden bijvoorbeeld overeenkomsten gesloten met leveranciers van apparatuur voor de aankoop en installatie van energieopslagfaciliteiten. Kwaliteitsborging, naleving van normen en after-sales-service zijn cruciale overwegingen.

4.Technische dienstovereenkomst:

Deze overeenkomst wordt meestal ondertekend bij de apparatuuraanbieder om technische diensten te leveren, zoals systeemontwerp, installatie, werking en onderhoud. Duidelijke servicevereisten en naleving van normen zijn essentiële aspecten die moeten worden aangepakt in technische serviceovereenkomsten.

5.Apparatuurleaseovereenkomst:

In scenario's waarbij apparatuuraanbieders het eigendom van energieopslagfaciliteiten behouden, worden de leaseplataties van apparatuur ondertekend tussen gebruikers en providers. Deze overeenkomsten schetsen de verantwoordelijkheden van de gebruikers voor het onderhouden en waarborgen van de normale werking van de faciliteiten.

6.Financieringsovereenkomst:

In het model "Contract Energy Management + Financial Leasing" wordt een financiële leaseovereenkomst vaak vastgesteld tussen gebruikers- of energiedienstverleners en financiële leasepartijen. Deze overeenkomst regelt de aankoop en het verstrekken van energieopslagfaciliteiten, eigendomsrechten tijdens en na de leaseperiode en overwegingen voor het selecteren van geschikte energieopslagfaciliteiten voor thuisgebruikers of energiebesparen.

VI. Speciale voorzorgsmaatregelen voor providers voor energieservices

Providers van energiediensten spelen een belangrijke rol in de keten van het bereiken van industriële en commerciële energieopslag en het verkrijgen van energieopslagvoordelen. Voor providers van de energiediensten zijn er een reeks problemen die speciale aandacht nodig hebben onder industriële en commerciële energieopslag, zoals projectvoorbereiding, projectfinanciering, inkoop en installatie van faciliteiten. We vermelden deze problemen kort als volgt: